Weekend!

Hoiii!

Als ik klaar ben met werken ga ik bijna altijd met de taxi naar het internetcafe. De eerste taxi gaat voor 25 cent van mijn werk naar het centrum waar ik dan ‘over moet stappen’ op een andere. Je kan ook wel een rechtstreekse taxi nemen, maar dat is duurder en bovendien is het handig om in het centrum even uit te stappen om nog wat boodschappen te doen. Woensdagmiddag kocht ik nog snel wat groenten zodat ik ’s avonds lekker spaghetti kon gaan maken, ik verheugde me er al helemaal op. Vanuit het centrum neem ik voor nog een keer 25 cent een taxi naar het internetcafe. Ik ga eigenlijk nooit rechtstreeks naar huis omdat ik dan vanaf waar de taxi stopt nog een stuk moet lopen. Het is niet dat ik lui ben, maar hier alleen als blanke lopen is wel eens vervelend omdat je constant wordt aangesproken. Dus daarom ga ik dan met de taxi naar het internetcafe waar meestal wel wat vrienden rondhangen om even bij te kletsen. En dan tegen een uur of 6 brengt Muftawu mij op de scooter naar huis. Toen we woensdagavond thuis kwamen schemerde het al en ik had erg honger. Alleen toen ik de deur open deed zag ik het al: lights off. Shit! Ik was erg bang dat onze wijk de volgende zou zijn die een dag of 4, 5 zonder stroom zou komen te zitten… Geen water en geen stroom :S ik vreesde meteen al voor het gas haha, dat zou vast ook op zijn. Omdat ik geen zin had in het donker en zonder ventilator te koken zijn we meteen weer teruggegaan naar het internetcafé. Daar vlakbij verkopen ze nasi met kip en salade dus heb ik dat maar gegeten. Ik was erg chagrijnig en probeerde me mentaal voor te bereiden op een aantal dagen zonder stroom… Maar toen Muftawu een huisgenoot belde vertelde hij dat de stroom gelukkig weer terug was :) Alle zorgen voor niks geweest…

Donderdagochtend heb ik, toen Muftawu me op de scooter naar het werk bracht, wat foto’s gemaakt van achterop de scooter; dan valt het niet zo op en kunnen jullie een beetje de omgeving van de stad zien. Al zijn veel winkeltjes nog dicht omdat het nog vroeg was. Verder was het weer een saaie dag op kantoor. Alleen ’s middags was er even een opleving toen Lynda ineens met een duif het kantoor binnen kwam, ik schrok me rot haha. ’s Avonds dan eindelijk spaghetti kunnen koken, al viel wel halverwege het licht uit… maar doordat het volle maan was, was het buiten niet echt donker. Zelfs Muftawu heeft de spaghetti gegeten, wel met een hoop extra zout en peper haha. Gelukkig was het lights off in bijna heel de stad; hoe meer mensen lights off hebben, hoe harder ze er aan werken om het fixen denk ik altijd maar haha. ’s Avonds nog mijn persoonlijk record verbroken in douchen met zo weinig mogelijk water; nog geen halve emmer en dan ook nog mijn haren gewassen!

Vrijdagochtend weer naar kantoor, een beetje verlaat doordat Muftawu op zijn gemak zijn kleren nog ging strijken (op de grond haha). ’s Ochtends was het niet heel boeiend, ’s middags was wel leuk want we gingen ‘general cleaning’doen; tenminste íets te doen voor mij. Ik heb alle luxaflexramen afgedaan en daarna had ik het wel weer gehad met poetsen. Daarna gingen we drankjes halen bij een klein winkeltje verderop en wat zag ik tot mijn grote verbazing in het winkeltje daarnaast: een wasmachine!! Het is een soort wasserette! Dat heb ik hier nog nooit gezien! Daar ga ik vast nog eens gebruik van maken ;)

Zaterdagochtend om 4.45 ging de wekker want Muftawu wilde naar de voetbaltraining en vanwege de warmte start die meteen als het licht wordt: dus rond half 6. Toen hij even naar buiten ging merkte hij dat de pijp (eindelijk) open was! Hij zei dat ik alle vaten en emmers meteen op dat moment bij moest gaan vullen. Als we nog genoeg water hadden gehad had ik gezegd dat ik dat later wel zou doen, maar in onze situatie van watertekort ben ik toch dapper om 5 uur opgestaan om ruim een half uur met een slang alles bij te vullen en ik was zeer trots op het resultaat haha: eindelijk water! Om half 6 ben ik weer gaan slapen en toen ik wakker werd rond 7 uur was de pijp dus alweer gesloten dus we hadden echt zeer veel geluk gehad! Om 8.15 was ik op kantoor voor de meeting die om 8 uur (Ghanese tijd) zou beginnen dus ik was voor Ghanese begrippen ruim op tijd. We hadden al ingecalculeerd om om 9 uur echt te gaan beginnen, terwijl we alle ouders hadden gezegd om 8 uur aanwezig te zijn. De opkomst was hoger dan verwacht, ik denk tussen de 15 en 20 man. Alles wat ik in het Engels vertelde moest in het Dagbani vertaald worden omdat veel ouders geen Engels spraken. Rond half 11 waren we klaar en iedereen was tevreden: de ouders en de staff van CID Ghana. Nu maar hopen dat de ouders zich meer gaan interesseren voor het onderwijs van hun kind(eren). Na de meeting had ik met Muftawu afgesproken om naar de markt te gaan, ook had hij daar helemaal geen zin in. Hij moest van mij mee want ik weet de weg niet in dat doolhof en anders wordt ik zo aangekeken en nageroepen als blanke. Ik heb eindelijk de supermarkt in de markt gevonden die Nederlandse kaas, Gouda en Edammer, verkoopt! Die ga ik zeker een keer halen! Ook wilde ik graag groundnutpaste, een soort pindakaas waar je pinda’soep’ mee kunt maken kopen. Ze verkochten het op verschillende plaatsen, maar alleen in boterhammenzakjes. Dat wilde ik niet want dat is zo’n geklieder als je maar een beetje nodig hebt. Ik wilde dus dat Muftawu ging vragen om het in een flesje te doen (dat doen ze met de olie namelijk ook; gewoon in een oude waterfles of iets dergelijk. Ik zag Muftawu al denken: doe toch niet zo moeilijk en neem gewoon een zakje, maar hij heeft het toch voor elkaar gekregen dat ze het voor mij in een flesje deden haha :) Daarna heb ik nog 2 soorten stoffen gekocht om een jurkje en een broek van te maken, bij elkaar ongeveer 15 euro, maar moet nog wel de kleermaker betalen natuurlijk ;) Omdat er in het internetcafé geen internet was ben ik naar huis gegaan en heerlijk gaan poetsen en wassen :) Ik denk niet dat ik ooit zo blij ben geweest om weer te kunnen poetsen haha. Zaterdagavond wilde ik wel eens een keer een drankje gaan doen in de stad dus wij naar de Giddipass. Daar aangekomen was het helemaal niet gezellig, allemaal rare mensen en ze hadden geen cola, fanta, sprite of alvaro, maar alleen nog maltbier en guiness. Toen zijn we maar weer weggegaan en hebben we een broodje gebakken ei gekocht en dat thui s opgegeten haha.

Zondagochtend wilde ik uitslapen maar Muftawu was al vroeg zijn kleren aan het wassen en kreeg een telefoontje dat we Faruk moesten gaan verassen op zijn verjaardag. Fred en Boakye en een aantal van hun vrijwilligers kwamen ons ophalen met een busje. In Ghana geven ze elkaar geen kadootjes met hun verjaardag maar gaan ze de jarige helemaal ondergooien met water. Daar aangekomen ging Muftawu als eerste naar binnen en bleven wij bij het busje, zodat Faruk niet meteen weg zou rennen. Het bleek dat hij nog lag te slapen en dus had Muftawu het zakje water over Faruk heen gegooid in zijn bed. Daarna kwam Faruk naar buiten en toen ging iedereen hem helemaal nat gooien en ook echt hard gooien met water. Ik had maar 1 zakje meegenomen want ik vond het nogal zonde van het water aangezien de problemen met water hier, maar Fred en Boakye hadden een hele jerrycan bij. Toen ze klaar waren gingen we weer naar huis haha. We spraken af om eerst ’s middags naar het zwembad te gaan en daarna naar de voetbalwedstrijd van Utrecht Tamale. In het zwembad was het weer heerlijk afkoelen (en frietjes en sandwich eten ;) en ik was voor de eerste keer sinds ik terug ben aardig verbrand aan mijn armen. Om 3 uur reden we naar het stadion en waren we net op tijd om de eerste goal (penalty) van Utrecht te zien. Helaas was het binnen 10 minuten al weer 1-1. Muftawu vond zichzelf wel belangrijk genoeg om bij de staff van Utrecht te gaan staan dus die stond aan het veld en ik zat bij de andere vrijwilligers op de tribune. Uiteindelijk heeft Utrecht met 2-1 gewonnen. Floor had gevraagd of ik zin had om ergens te gaan eten, dus zijn we samen op de motorbike naar restaurant Luxury gegaan en hebben we een heerlijke baconpizza gegeten! Helaas dat de toetjes allemaal op waren :( want het is daar een van de weinige plekken waar ze toetjes verkopen.

Vanochtend weer aan het werk gegaan en Lynda en ik vertrokken al vroeg om scholen te gaan bezoeken om te informeren over de prestaties van de kinderen die gesponsord. Bij het eerste basisschooltje dacht ik echt: is dit een schóól? Het leek meer een ruïne of een gevangenis. Er waren 3 ‘hokken’ waar de klassen in waren en 1 klas kreeg les onder een boom. Eén meisje op de school wordt gesponsord via het sponsorship programma van CID Ghana. Al die kinderen zijn meteen uit hun concentratie als ze een blanke zien en roepen constant ‘seleminga (blanke) hello!’. De eerste weken vond ik dat wel leuk, maar nu ben ik het echt al beu en reageer ik er niet meer op. Als ik zwart zou zijn geweest hadden ze me niet gegroet, ze doen het alleen maar omdat je blank bent en dat vind ik echt niet nodig. Daarna gingen we naar een grotere en beter uitziende school. Het was wel even zoeken voordat we de juiste leerling hadden gevonden. In totaal zijn we naar een stuk of 5 scholen geweest. Eentje had zelfs de kaart van Nederland aan de muur hangen! Echt zo grappig haha zelfs Etten-Leur stond erop ;) Rond een uur of 2 waren we weer terug op kantoor en heb ik de resultaten verwerkt in de computer en had ik dus daarna weer ruim de tijd om mijn blog bij te werken ;)

Ik heb van de week weer een aantal nieuwe foto’s toegevoegd, maar die van het weekend wilde niet uploaden vandaag..: http://anneheeren.at-aware.com/#home

Doeii doeiii