Kleine wasjes, grote wasjes...

... stop ze in de: emmer met sop :P Ik had al een paar weken niet meer een grote was gedaan, alleen maar steeds een paar dingen, waardoor de stapel steeds groter werd. Afgelopen weekend ben ik er dus maar eens goed voor gaan zitten om (alweer voor de laatste keer waarschijnlijk) een flinke was te doen. Zondagmiddag stonden de blaartjes op mijn vingers ;p

Woensdag was een vrij normale dag: naar het werk geweest en ‘s avonds rustig thuis gerelaxt. Wel was eindelijk een keer de gas op, en gelukkig was er op dat moment gas in de stad aanwezig (dat is namelijk altijd maar weer de vraag) zodat we het bij konden vullen :) En nog een nieuwe simkaart gehaald voor mijn modem zodat ik nu sneller én goedkoper kan internetten thuis en op het AfriLEAD kantoor :)

Donderdagochtend stonden we op het punt om richting het werk te gaan, maar toen begon het te regenen, dus ja dan is het afwachten.. en wachten.. en wachten.. en toch maar de emmers buiten zetten om het water op te vangen.. en nog meer wachten.. en de stroom die ook nog uitvalt.. dan maar een dutje doen.. het water sijpelde inmiddels langs de keukenmuur naar beneden, maar ach dat is bij ieder huis hier het minste dat gebeurt als het regent. Ik dacht maar optimistisch: eindelijk stromend water in huis ;p Tegen een uur of 1 werd het wat minder en heeft Muftawu mij naar het werk gebracht. Onderweg zag ik pas hoe heftig de regen deze ochtend tekeer is gegaan: huizen die zijn ondergelopen of ingestort, straten die als rivieren hebben gediend waardoor overal spullen en afval liggen, omgevallen bomen, een kolkend open riool en er is zelfs een kindje meegesleurd en overleden door een waterstroom. Ook onze scooter had wat problemen door het water waardoor hij af en toe wat tegensputterde. Het kantoor bleek op slot te zijn, want degene met de sleutel was nog niet gearriveerd, het regende immers nog steeds. Alleen Jemima zat in een winkel naast het kantoor te wachten dus daar ben ik maar bij gaan zitten. Om half 3 kwam iemand de poort open doen dus konden we naar binnen.. maar geen stroom.. Na snel van de wc gebruik gemaakt te hebben wilde ik maar weer naar huis gaan, maar toen sprong het licht toch aan. Helaas deed het internet het niet dus toen maar besloten om richting het internetcafe te gaan. Op de markt in de stad waren ook niet veel mensen dus ik had ook geen zin om te zoeken waar ze groenten verkochten om te koken. ’s Avonds dus maar weer eens fried rice met kip gegeten ;) De kleermaker kwam nog langs dus ik dacht dat mijn jurkje af was, maar hij kwam vragen of ik mijn maten uit mijn hoofd wist want hij had ze met een krijtje op de muur geschreven maar iemand had ze uitgeveegd haha. Uiteraard had ik ze echt niet onthouden, dus hij zou de volgende dag terugkomen met zijn meetlint haha. Verder bleef het de hele avond regenen, echt ongelooflijk. Ik heb in al die maanden die ik hier ondertussen heb doorgebracht nog nooit zo veel regen hier gezien en ook voor de mensen hier was het het gesprek van de dag. Misschien was mijn titel van mijn vorige verslag niet echt zorgvuldig gekozen, want ik vraag me nog steeds af of de weergoden het misschien gelezen hebben en ons daarom een vreselijke regendag hebben bezorgd..

Vrijdagochtend was het droog :) Onderweg naar het werk waren mensen bezig hun winkels of huizen schoon te maken die gisteren onder water hebben gestaan. Ik ben echt blij dat het in ons huis allemaal mee is gevallen en dat we dus net op tijd die nieuwe ramen hebben laten installeren waardoor er daar geen drupje is langs gekomen. Tegen 9 uur kwam ik bij het kantoor aan, maar dat was op slot omdat degene die de deur altijd ’s ochtends vroeg open doet om schoon te maken, ziek was. Dus ik ben maar rustig gaan zitten wachten... Toen kwam Lynda en ze regelde dat er iemand kwam om open te komen doen. Na een uurtje wachten waren we binnen.. Achja dat is ook weer typisch Ghana. Het enige werkgerelateerde wat ik die dag gedaan heb is; de foto’s van vorige week doorgestuurd, een brief op de post gedaan met brieven, tekeningen en rapporten van de sponsorkinderen en boodschappen voor het kantoor gedaan. ’s Avonds bij het internetcafe rondgehangen ondertussen denkend aan het feest dat zich thuis afspeelde en wat ik ook erg gezellig had gevonden, om maar niet te spreken over de hapjes :P Met onze chocoladekoekjes en een broodje ei hadden wij toch ook een beetje feest :P

Zaterdagochtend was ik gevraagd om foto’s en video’s te maken van Farida, Einus en Zaidan die een cultureel programma op school hadden. Dus ik daar naar toe in de veronderstelling dat het een uurtje zou duren, bleek het een dagvullend programma te zijn vanwege het 15jarig bestaan van de school. Zelfs de regionale minister van onderwijs was uitgenodigd, alleen die kwam helaas niet opdagen. Eerst lieten de kinderen mij de tentoonstelling zien: dingen die ze geknutseld hadden, foto’s, een geprepareerde hagedis en leerlingen die uitlegden hoe het menselijke verteringsstelsel werkt. Daarna ging ik mee naar Farida’s klas om haar om te kleden. In die klas liepen al allemaal kleine Afrikaanse prinsesjes rond: prachtig zoals ze eruit zagen in hun kleurige jurkjes. En die jurkjes waren allemaal gewoon een lap stof die ze omgewikkeld hadden en ook een lapje stof om hun hoofd. Zo schattig om te zien! Ook de jongetjes waren traditioneel gekleed in een smock (beetje lastig uitleggen wat dat is, maar kijk maar op de foto;s ;)). Toen mochten we op de eerste rij gaan zitten, dus ik kon alles goed zien en filmen. Farida was uitgekozen om met een aantal andere leerlingen het Ghanese volkslied mee te zingen (zie video), zo leuk om te zien haha. Daarna kwamen de schoolcadetten: kleine soldaatjes (met machettes!) die marcheerden. Ik ben er nog steeds niet achter waarom een basisschool cadetten moet hebben eigenlijk. Iedere klas deed een dansje, liedje of vertelden gedichtjes. De liederen en gedichten waren erg godsdienstig en ik had af en toe het idee dat de kinderen niet echt begrepen wat ze zeiden en dat ze het alleen maar uit hun hoofd hadden geleerd haha. Er was ook een klas met raadsels en deze vond ik echt het toppunt: It is a room without doors... Hij moet in het Engels anders klopt het antwoord niet :P Denk maar even na het antwoord volgt aan het einde van mijn blog :P Na alle klassen was er een pauze waarin ze muziek draaiden en spontaan begonnen er meisjes van een jaar of 3,4 te dansen. Geweldig om te zien! Wat kunnen die al dansen zeg! Ik heb er een video van gemaakt haha. Daarna begon het toneelstuk waar Einus in speelde en ik vond het erg knap ingestudeerd van deze jonge kinderen, al was het af en toe wat improviseren met het geluid en de ruimte. Daarna waren er nog toespraken van leraren e.d. maar daar had ik niet zo’n zin meer in want ik had vreselijke honger en bovendien was mijn memorycard van mijn fototoestel helemaal vol haha. ’s Middags heb ik een begin gemaakt met mijn superwas...

Zondag 1 juli: Republic Day en dus een feestdag hier in Ghana. Je zou denken: wat jammer dat dat op een zondag valt en niet op een doordeweekse dag zodat iedereen vrij is.. Maar maak je niet druk, de Ghanezen hebben daar iets op bedacht: dan neem je toch gewoon de volgende dag ook vrij! Verder heb ik weinig gemerkt van deze Republic Day. Muftawu vertrok om 3.30 midden in de nacht naar Yendi, een stadje 2 uur rijden verderop, voor een begrafenis en ik was dus heel de dag alleen. Ik heb heerlijk uitgeslapen, de rest van mijn was gedaan en gepoetst. Helaas viel rond half 12 de stroom uit en kwam die pas om 7 uur terug waardoor ik me erg verveelde. Ik zag trouwens afgelopen week op internet dat de mensen die getroffen waren door de stroomstoring van een Nieuwegein een schadevergoeding krijgen. Nou als ze dat hier zouden doen, was ik nu miljonair... ’s Middags kwam de kleermaker mijn nieuwe jurkje brengen. Hij is erg leuk geworden! Aan de onderkant is hij helemaal geplooid waardoor hij een beetje bol komt te staan als je beweegt, bouncer noemen ze dat hier en hier staat het gelijk aan een schooluniform. Iedereen vroeg zich af waarom ik een jurkje in de vorm van een schooluniform wil, maar ik vind het gewoon een leuk model haha. In Nederland weet toch niemand dat ;p Om kwart voor 7 begon de finale en die wilde ik eigenlijk wel graag zien, maar ja.. geen stroom... Gelukkig dat de stroom om 7 uur terugkwam zodat ik wel de finale kon zien bij een huisgenoot en zo ook Muftawu op de hoogte kon houden die inmiddels in de bus terug naar huis zat. De laatste 10 minuten kon hij nog net de laatste 2 goals meekijken toen hij thuiskwam.

Maandag was dus de uitgestelde vrije dag. Lekker rustig aan gedaan en ’s middags naar de ‘peace’ voetbalwedstrijd gegaan die georganiseerd werd door verschillende organisaties. De wedstrijd was georganiseerd om de vrede te benadrukken met het oog op de komende verkiezingen in december. De verkiezingstijd is hier in Ghana, net als in andere (Afrikaanse) landen een risicovolle tijd met regelmatig conflicten. Er was aangekondigd dat er een hoop bekende nationale spelers zouden komen, dus er waren veel mensen aanwezig die eindelijk wel eens hun idolen wilden zien. Toen de wedstrijd begon bleek helaas dat geen van de echt grote namen was komen opdagen.. nu is de vraag of het dus een publiciteitsstunt was of dat het aan de spelers zelf lag. Erg teleurstellend was het in ieder geval wel, vooral voor de kinderen die eindelijk dachten dat hun sterren een keer in het hoge noorden van Ghana zouden komen voetballen. Uiteindelijk won het team van Stephen Appiah met 3-1 van het team van Mohammed Gago.
’s Avonds hadden we Muftawu’s vader uitgenodigd om te komen eten bij ons thuis omdat zijn vader nog nooit bij Muftawu thuis was geweest omdat hij in Accra woont. Ik had me er maar niet aan gewaagd om te koken en dus hebben we gewoon rijst met kip gehaald, iets wat iedereen lust ;)

Nu ben ik weer op het werk en ziet het weer er erg donker uit. Ik vrees voor weer een regenbui...

Foto’s heb ik geupload op: http://anneheeren.at-aware.com/#home en ik ben nog bezig met wat video’s online te krijgen.

Voor degenen die vakantie hebben: een hele fijne vakantie! En Inmiddels kan ik al zeggen tot over een week of 3! Wat vliegt de tijd voorbij! Ik ga nog even extra genieten van de laatste weken!

Groetjes!!

P.s. En dan nog het antwoord: een mushroom (champignon) hahaha :P