Achterin de pick-up

Dit is alweer een van mijn laatste verslagen. Over alweer een ruime week vlieg ik weer terug naar Nederland. Het voelt erg dubbel; ik heb op zich wel zin om weer naar huis te komen, maar aan de andere kant zou ik hier nog gerust een tijd willen blijven...

Dinsdag heb ik de eerste versie van het human resources beleid van AfriLEAD afgemaakt, daar heb ik de afgelopen tijd aan gewerkt. Het werd al meteen positief ontvangen gelukkig :) Verder was het dinsdag, net als woensdag, weer eens een keer goed warm in tegenstelling tot de andere dagen.

Woensdag verder niet veel bijzonders op het werk. Na het werk ging ik aardappelen en boontjes kopen om ’s avonds te eten. Ik kreeg zelfs een gratis aardappel omdat ik er zo vaak groenten kom kopen ;)

Donderdag weer naar CID Ghana geweest. ’s Middags gingen we weer naar het dorpje Kukuo Yapalsi om de vrouwen van de microkredieten te ontmoeten. We gingen met de pick-up en samen met de andere twee Nederlandse vrijwilligsters en Jemima heb ik in de achterbak gezeten, echt te cool haha. Af en toe wel pijnlijk als we weer over een hobbel of door kuil reden en het stoffige zand dat door voorbijrijdende auto’s werd opgewaaid bezorgde ons een oranje laagje. Maar wel erg stoer, want in Nederland kan dat toch echt niet ;p Toen we daar zaten te wachten totdat alle vrouwen betaald hadden, kreeg Nynke een babytje van nog geen maand oud op haar schoot, wat een schatje zeg haha.

Vrijdag: mijn laatste echt werkdag bij CID Ghana. ‘s Ochtends gingen we weer op pad naar hetzelfde dorpje om de (kleuter)school te gaan bezoeken die CID Ghana heeft opgezet en nog steeds steunt. Natuurlijk weer achterin de pickup, maar deze keer hadden we kussentjes voor onder onze billen meegenomen. Dat scheelde wat blauwe plekken ;) Bij de school aangekomen stormden de kinderen op ons af haha. Het was half 10 maar er was nog geen een leraar... Tja dat is ook Ghana.. Na een half uurtje gingen we nog even een kijkje nemen bij de aanbouw van de nieuwe basisschool. Er ligt alleen nog maar fundering, het geld is op... Via een plasstop op kantoor reden we verder naar de andere community die CID Ghana steunt: Kootingli. Dat was wel een stukje rijden over een stoffige zandweg en ondertussen was de zon ook al behoorlijk aan het schijnen. Kwam dat oranje/bruine kleurtje op onze huid nou door de zon of door het stof? In Kootingli hebben we het shea butter processing centre en de dam bezocht, beide mogelijk gemaakt door CID Ghana. Er is alleen nu een flinke voorraad shea butter die ze niet verkocht krijgen, waardoor de productie nu stil ligt, erg jammer. De dam is de watervoorzieining voor de mensen uit de community. Er is geen waterleiding of put in Kootingli, dus gaan ze water halen bij de dam. Vanaf april tot december gaat dat goed, omdat in april het regenseizoen begint en de dam dus volregent. Maar omdat het snel verdampt, droogt de dam in december op waardoor de mensen kilometers moeten lopen om in een ander dorpje een beetje water te kunnen halen... Op de weg terug naar Tamale ben ik toch maar in de auto gaan zitten want ik was aan het verbranden én zat helemaal onder het stof. Op de weg terug zijn we in het centrum uitgestapt om een lekker broodje te gaan eten bij Sparkles, waar het helemaal vol zat met blanken. ’s Middags ben ik met Nynke en Awal in de pickup vol sponsorkinderen naar een veldje niet ver van het kantoor gegaan voor de circustraining. CID Ghana bestaat 10 jaar en daarom is er in december hier een feest. Nynke is hier om de sponsorkinderen circuskunstjes te leren voor de viering van het feest. Deze middag probeerde ze de kinderen jongleren en diabolo te leren. Ook ik heb meegedaan en een beetje de beginselen van het jongleren geleerd, maar pff wat is dat moeilijk. Het was ook zo warm en ik moest iedere keer mijn balletjes van de zanderige grond halen om opnieuw te beginnen... Het diaboloën ging me beter af ;) Maar het was vooral erg leuk om te kijken naar hoe de kinderen het deden! Tegen half zes waren we weer terug op kantoor, maar ik had nog geen zin om afscheid te nemen dus ik ga zeker nog even langs voor ik vertrek. In de stad booschappen gedaan voor een heerlijke spaghetti, maar bij het internetcafe aangekomen hoorde ik dat we uitgenodigd waren voor de verjaardag van Fred (van de vrijwilligersorganisatie vlakbij het cafe). Dus toen eerst maar even gauw naar huis voor een welverdiende douche. Toen zag ik dat ik, sinds maanden, weer eens verbrand was op mijn armen en mijn neus... Bij het internetcafe nog even fried rice met kip gegeten en toen naar het feestje. Er waren een hoop vrijwilligers en het was gezellig. Er werd ook schapenvlees geserveerd, vers van het schaap wat Fred die middag als verjaardagscadeau had gekregen en wat niet lang daarna zelf geslacht was... Toen ik de foto’s van dat ritueel had gezien, besloot ik dat ik maar een rondje oversloeg ;)

Zaterdag heb ik niet veel gedaan, ’s ochtends een beetje gerelaxed en ’s middags op mijn gemak naar het internetcafe gelopen (dat is ongeveer 25 minuten lopen). De zon scheen weer vrij fel dus kon ik mijn armen nog even bij kleuren ;) Aan het eind van de middag kregen we, eindelijk weer eens, een regenbui. ’s Avonds dan toch mijn spaghetti gemaakt, mmm :)

Zondagochtend regende het en dus besloten we om het nieuwe grondzeil dat we vrijdag gekocht hadden te gaan leggen. Nog best een karwei omdat alles dan van de een naar de andere kamer moet en andersom. Het oude zeil was op veel plaatsen gescheurd en als je aan het vegen was schoof je steeds al het zand onder de verschillende stukken waarmee de grond was belegd. Nu ziet het er een stuk beter uit en is het veel beter schoon te houden. Alleen vanwege een rekenfoutje hadden we niet genoeg voor de hele keuken, dus gaan we het volgende week afmaken.
Het was echt een druilerige (Nederlandse?) zondag, dus ’s middags heb ik al Muftawu’s foto’s op maat geknipt en in hoesjes gedaan zodat het niet meer een grote stapel losse foto’s is.

Nu ben ik begonnen aan mijn laatste werkdagen bij AfriLEAD. Donderdag gaan we het laatste stuk van het zeil leggen en ga ik nog afscheid nemen bij CID Ghana. Zondag heb ik nog een afspraak bij de kapper om mijn haar in te vlechten dus dat zal wel een dag in beslag nemen ;) De rest van de dagen is het afscheid nemen en inpakken. Dinsdag gaan we met de bus naar Accra, als we tenminste deze week nog een ticket kunnen kopen want toen Muftawu vandaag ging was de kaartjesmachine kapot :S En dan kunnen er geen kaartjes verkocht worden.. wat een onzin..

Ik zie jullie snel!

Groetjes Anne

Foto’s staan trouwens weer op: http://anneheeren.at-aware.com/#home