De eerste dagen in Tamale

Hey!
Hier weer een berichtje uit Afrika! Allereerst bedankt voor al jullie leuke reacties! Dat vind ik echt fijn om te lezen!
Als we willen internetten moeten we naar het internetcafé van Muftawu, onze huisgenoot. Het is niet echt een café maar meer een ruimte met 10 computers en aansluitingen waar we onze eigen laptop aan kunnen sluiten. Als we op de fiets gaan zijn we er in ongeveer 10 minuten en we mogen af en toe gratis dus dat is mooi. Niet dat het anders veel kost, maar goed.
Als wij naar het internetcafé fietsen ‘moeten’ we iedereen groeten en kinderen zwaaien altijd heel vrolijk naar ons. Zaterdagochtend stond zelfs een groepje kinderen voor ons te zingen, echt zo schattig. De weg is erg hobbelig en stoffig, we moeten de gaten en geiten ontwijken. Echt zo leuk zijn die geitjes, vooral die kleintjes!
Alles is hier heel goedkoop dus dat is erg fijn. Laatst hadden we een heleboel kleine halve liter zakjes water gehaald (want daar drinken ze hieruit) en dat koste wel 50 cent. Beetje jammer dat we er alleen maar 2 dagen mee doen omdat we zoveel moeten drinken vanwege de hitte. Ik loop echt de hele dag te zweten, maar het is gelukkig alleen water en het stinkt niet :P
Vrijdagavond zijn we naar de stad gegaan om wat te gaan eten. Hetgeen we eigenlijk wilden was op, dus werd het iets anders; een meelbal met een zurig, slijmerig goedje. Het was echt niet te eten en dat hebben we maar eerlijk gezegd, gelukkig was dat niet erg. Weten we in ieder geval wat we niet meer hoeven te nemen. Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben we lekker rustig tv gekeken, even zonder de Ghanezen ;) Ze zijn allemaal heel erg aardig, maar af en toe wel een beetje te overbezorgd en dan is het wel fijn als je gewoon zelf je draai kan vinden en even kan relaxen zonder dat je van hier naar daar wordt gesleept.
Zaterdagochtend hebben we een beetje gestudeerd, want ja daar komen we natuurlijk voor ;) Tegen de middag zijn we naar de supermarkt en markt gegaan om eens flink wat boodschappen in te slaan. Het was een verbazingwekkend mooie supermarkt, had ik niet verwacht. Ze hadden zelfs een scanapparaat. Daarna naar de markt met alle kraampjes en kleine straatjes. Gelukkig had Manu ons meegenomen zodat zij ons rond kon leiden want anders waren we er niet meer uitgekomen denk ik. Je kan er echt uren in rondlopen en het is prachtig om te zien dat iedereen daar zijn spullen verkoopt. Je kan er echt alles krijgen. Omdat we zoveel spullen hadden zijn we met de taxi helemaal terug naar huis gebracht. Beetje jammer alleen dat de koelkast het ineens niet meer doet.. Misschien morgen weer, het lampje brandt wel, ligt een beetje aan de stroompieken hier denk ik.
Vanmiddag zijn we naar het zwembad geweest, dat was echt heerlijk! Een beetje buiten de stad ligt best een mooi zwembad waar veel Ghanezen proberen te zwemmen, want dat kunnen ze niet. Echt supergrappig. Manu was met ons mee en zij kon echt niet zwemmen, ze probeerde het wel maar af en toe zonk ze gewoon en wij wisten niet goed hoe we het uit moesten leggen. Er kwam ook een jongetje van een jaar of 10 aan Tessa vragen of hij haar wilde leren zwemmen. Hij kon best een beetje zwemmen, maar alleen onder water, het lukt hem niet om boven te blijven. Na een uurtje zijn we eruit gegaan en hoopten we op een lekkere douche want we hadden al gezien dat ze die hadden. Helaas, ook hier (nog) geen water). Thuisgekomen hebben we eens een beetje opgeruimd en schoongemaakt want het is hier echt een vieze bende door al het rode zand dat van overal naar binnenstuift. Alle ramen zijn open en het stoft echt heel erg. Ook moeten we onze fietsen steeds door de woonkamer naar de keuken rijden om ze daar weg te zetten, wat ook een hoop zand meebrengt. Ook hadden we een onaangename verassing in de badkamer die bij onze kamer hoort (maar die we eigenlijk nooit gebruiken omdat er toch geen water is); een heleboel grote mieren, het krioelde allemaal :s We hebben ze proberen plat te spuiten met deet en de deur dichtgedaan en afgestopt met doeken zodat ze niet onze kamer inlopen. En gelukkig waren ze zondagochtend verdwenen, op een paar dooie na. Ondertussen heeft Manu voor ons Jollof gemaakt, dat is rijst met spaghetti en tomatensaus met uien, wortels, paprika, tomaten en makreel. Was erg lekker en nu kunnen we het als het goed is ook zelf ;)
Vandaag, zondag, hebben we lekker rustig aan gedaan want onze darmen zijn helaas een beetje aan het opspelen, maar ja dat wisten we van te voren. Gewoon veel cola en bananen en dan komt in de komende dagen vast wel goed ;) Ik heb eens lekker primitief de was gedaan, en dat ging eigenlijk best goed. Alleen mijn witte sokken krijg ik denk ik nooit meer schoon van dat rode zand haha. Abu (van ICLI Nederland) kwam vandaag nog even langs om gedag te zeggen. Hij had twee vrienden bij die hem helpen met zijn voetbalproject hier, één van hen was een speler van FC Utrecht dat was wel grappig. Gaan we voortaan beter op letten als we terug zijn in Nederland ;)
Al met al begin ik steeds meer te wennen en maken we van het huis ons eigen plekje. Maandag gaan we waarschijnlijk echt beginnen met ons onderzoek en worden we ergens mee naar toegenomen en geïntroduceerd, ik ben benieuwd. Nu moeten we een beetje in het ritme komen van studeren, onderzoeken enz. Maar natuurlijk gaan we ook nog leuke dingen doen ;)
Foto’s uploaden gaat soms erg langzaam, maar het is me nu gelukt ;) Hier zijn die van het vorige verslag: http://picasaweb.google.com/113306819244800693093/NaarTamale#
en dit zijn die van dit verslag: http://picasaweb.google.com/113306819244800693093/EersteDagenInTamale#

Groetjes Anne