Koninginnedag en watertekort

Hoi hoii!

In onze woning is geen stromend water. Op onze compound (zie mijn nieuwe foto's voor een beeld van wat een compound eigenlijk is http://anneheeren.at-aware.com/#home) is 1 waterleiding aangesloten waar alle bewoners (van de 7 'appartementjes') water kunnen halen. Alleen is deze waterleiding niet altijd 'open'. Meestal werktie iedere week ongeveer 1 of 2 dagen. In die twee dagen hebben we de tijd om onze eigen watertank (dat blauwe vat in de keuken van 250 liter), vier emmers en 2 jerrycans volledig te vullen zodat we een voorraadje hebben. Ik denk dat dit ongeveer overeen komt met 1x in bad gaan in Nederland haha. Hier hebben we er voor 1 week genoeg aan om te douchen, koken, afwassen, kleren wassen en poetsen. Alleen nu
(woensdag) zit er nog maar een klein laagje in de tank en hebben we nog 1 volle jerrycan en de pijp blijft maar afgesloten... Langzaam begin ik me enigszins zorgen te maken. Ook omdat ik overal door de stad mensen zie die vaten en jerrycans gebruiken om ergens water vandaan te halen en dat op een brommer of een aanhangwagen naar hun huis brengen. Gelukkig heb ik ook al gehoord dat in sommige delen van de stad de waterleidingen weer open zijn. We hopen dus maar het beste, want om nou drinkwater te gaan kopen om te douchen en te wassen wordt een beetje een dure bedoeling. Iets wat ik wel zou kunnen betalen, maar wat voor het overgrote deel van de bevolking hier onbetaalbaar is...
Toch lijken er, op de westerlingen na, maar weinig mensen zich echt druk te maken over het waterterkort. We zullen maar denken: dat is Afrika, en het komt vast wel goed.

Maandagmiddag had ik met Floor, Esmee en Lieke afgesproken om samen naar de Koninginnedagviering te gaan. Eigenlijk kende ik hen geen van allen, alleen Floor ken ik via Facebook omdat ze hier twee jaar geleden ook haar vriend heeft leren kennen en zij hebben ons advies gegeven en geholpen met het krijgen van een visum voor Muftawu. Na een drankje te hebben gedronken in het cultureel centrum hebben we een taxi
genomen naar de plaats waar het feest plaats vond. We verheugden ons al helemaal op de bitterballen en kaas. Toen we daar aankwamen waren
samen met een ander groepje vrijwilligers de eersten. We werden verwelkomd door een Nederlandse pater (?) die al sinds 1959 in Ghana woont en contactpersoon is voor alle Nederlanders in Noord Ghana. Hij is al 80 jaar en doet nog steeds een aantal werkzaamheden voor goede doelen. Er kwamen nog meer Nederlanders en in totaal waren we denk ik met een stuk of 25 à 30 mensen (waaronder 4 Belgen ;p). Toch waren dit zeker niet alle Nederlanders in Tamale. We kregen drinken en pindanootjes en daarna werd het driegangenmenu aangekondigd... Het was verre van Nederlands haha. Eerst een soort van tomatensoep en daarna jollof (Ghanese (pittige) rijst met spaghetti en sausje), 'salade' en kip. Het was erg lekker, en vooral de vele vrijwilligers genoten van de kans dat ze een keertje niet het, niet altijd even lekkere, lokale eten hoefde te eten in hun gastfamilie. Als toetje kregen we vanille ijs met mangosaus; erg lekker :) Tijdens het voorstelrondje bleek dat,
zoals verwacht, de meeste mensen vrijwilligers zijn. Toen ik de verhalen van sommige vrijwilligers en hun gastgezin hoorde, ben ik nog steeds blij dat ik zelf nooit in een gastgezin heb gezeten want wat moeten zij af en toe afzien zeg; (altijd) weinig water, geen
elektriciteit, altijd T.Z. eten (iets wat de meeste westerlingen echt niet lekker vinden). Wat ben ik blij dat ik iedere avond zelf kan koken wat ik lekker vind en kan gaan en staan waar ik wil en kopen wat ik wil zonder dat ik mijn gastgezin zou beledigen. Het was een gezellige avond en ook fijn om weer eens Nederlands te kunnen praten en te horen dat ik heus niet de enige met darmproblemen ben haha. Toen het rond een uur of 9 ging onweren ging iedereen weer richting de stad omdat de locatie een beetje afgelegen was en het maar de vraag was of nog een taxi zouden kunnen krijgen als het zou gaan regenen. We spraken met een aantal af om dinsdagmiddag wat te gaan drinken in het cultureel centrum. In de stad aangekomen ben ik met Floor, Esmee en Lieke nog wat gaan drinken in het cultureel centrum. Het was daar erg donker want een gedeelte van het centrum zit al 5 dagen zonder elektriciteit :O Ik ben toch zeer blij dat ik daar niet woon!

Dinsdag 1 mei: Dag van de arbeid, ofwel Worker's day, ofwel Mayday en hier in Ghana een vrije dag. Niet voor iedereen, maar wel voor mij :) Lekker uitgeslapen tot wel 8.30 haha. Daarna lekker brood getoast in de koekenpan en ontbeten. Daarna moest ik toch echt wat van ons
kostbare water gebruiken om mijn ondergoed te wassen want alles zat in de was. Aan het begin van de middag naar het internetcafé geweest en een beetje kunnen skypen met pap en mam. Tegen vier uur ben ik naar de stad gegaan om wat te drinken met een aantal Nederlandse meiden, dat was gezellig :) Ik kreeg de tip over een klein supermarktje waar je visfilet uit de vriezer kon kopen dus ik daarheen. Helaas moest je dan 4 grote stukken in 1 zak kopen voor 6 euro. Aangezien ik dat erg duur vond voor hier en ik geen vriezer heb om het te kunnen bewaren besloot ik om de goedkopere kippenknakworstjes (2,50) die ernaast lagen te nemen. Eenmaal thuis verheugde ik me al helemaal op mijn gebakken aardappelschijfjes, groenteprutje en knakworstjes. De aardappelschijfjes met mayo (!) en de groente was erg lekker, maar de knakworstjes waren niet om te eten. Ik wist ook eigenlijk niet hoe ik ze klaar moest maken, ik dacht alleen opwarmen maar dan bleven ze zo bleek en toen ik ze in de pan had gebakken waren ze echt supersmerig. Maar niet getreurd; ik had ook nog een blik rundknakworstjes staan die ik een paar dagen geleden had gekocht en die hoefde ik alleen maar warm te maken dus dat was zo gebeurd. Helaas waren ook deze echt niet te eten, met als gevolg dat ik een pan had met nog 18 knakworstjes erin die ik niet lust. Ik vond het schandalig om ze zo maar weg te gooien, dus Muftawu heeft ze op het bordje voor onze dierengasten gelegd in onze compound zodat de schapen, geiten, kippen of de kat ze op
kunnen eten haha. 's Nachts heeft het even flink geregend dat was wel lekker, alleen vervelend dat als het hier regent het ook keihard waait... en aangezien het raam in onze slaapkamer altijd open is (er zit alleen hor voor) waaien de gordijnen tot aan het plafond en wordt
alles weer lekker voorzien van een laagje rood zand. En als er nou water was om dat allemaal af te kunnen poetsen is dat ook nog niet zo erg, maar water is er op het moment dus ook niet... Achja dan maar overal zand, er zijn ergere dingen zullen we maar denken ;)

Woensdagochtend weer fanatiek gaan werken, ik was weer eens als eerste op kantoor haha. Rond half 11 ben ik met Jemima vrijwilligersprojecten gaan bezoeken: eindelijk iets leuks te doen! Op de motor hebben we verschillende organisaties in de stad bezocht om erachter te komen wat voor vrijwilligersprojecten ze aanbieden en of ze uberhaupt nog interesse hebben in vrijwilligers die via CID Ghana komen. We zijn onder andere bij een ziekenhuis, een weeshuis en een opleidingsschool voor jonge vrouwen geweest. Erg interessant, alleen een beetje jammer dat maar op 1 van de plekken de verantwoordelijke aanwezig was die we nodig hadden voor de informatie. Achja dat betekent dat we de meeste nog een keer gaan bezoeken ;) Rond 1 uur waren we weer terug op kantoor en heb ik de rest van de middag gewerkt aan het maken van een presentatie die ik zaterdag ga houden voor de ouders van leerlingen die deelnemen aan het sponsorship programma.

Dat was het weer even voor nu ;)

Groetjes Anne